Ο Υδραϊκός Ναυτικός Όμιλος αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση ομάδας όχι μόνο για τα δεδομένα της υδατοσφαίρισης αλλά γενικότερα για τα χρονικά του ελληνικού αθλητισμού.
Το περασμένο καλοκαίρι, και συγκεκριμένα στις 20 Ιουλίου του 2014, ο Υδραϊκός εξασφάλισε και μαθηματικά την άνοδο του για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α1 εθνική κατηγορία με τη νίκη του επί του ΝΟ Πατρών με 14-8 σε συνδυασμό και με την επικράτηση του ΝΟ Καλαμακίου επί του ΝΟ Χανιών με 11-6.
Το ρόστερ του Υδραϊκού στελέχωναν αθλητές μεγάλης ηλικίας με ιστορία και παρελθόν στην Α1, πολλοί εκ των οποίων όπως ο Γιώργος Μαυρωτάς, ο Γιώργος Ρέππας, ο Δημήτρης Μάζης, ο Φίλιππος Καϊάφας, ο Θοδωρής Καλακώνας, ο Θωμάς Χατζής αποτελούν μεγάλο κεφάλαιο και για την Εθνική ομάδα.
Φέτος, ο Υδραϊκός ενισχύθηκε, προετοιμάστηκε για την πρώτη του παρουσία στα μεγάλα σαλόνια της ελληνικής υδατοσφαίρισης και βάλθηκε να τρελάνει κόσμο.
Ο Δημήτρης Μαυρωτάς ανέλαβε το ρόλο του καθοδηγητή της ομάδας, της οποίας ο κορμός αποτελείται από τον Κωνσταντίνο Φλέγκα, τον Κώστα Κοκκινάκη, τον Φώτη Μπλάνη, τον Νίκο Στελλάτο, τον Πάνο Λάζαρη, τον Φίλιππο Καϊάφα, τον Αντώνη Βλοντάκη, τον Γιώργο Μαυρωτά, τον Δημήτρη Μπιτσάκο, τον Βασίλη και τον Γιάννη Εμμανουηλίδη. Ενίοτε εντάσσεται στην ομάδα και ο Κωνσταντίνος Δάνδολος. Μια ομάδα δηλαδή με μέσο όρο ηλικίας πάνω από 36 χρόνια.
Υπάρχουν κάποιοι που αντιμετωπίζουν καχύποπτα αυτήν την ομάδα, υπάρχουν άλλοι που την αποθέωναν εξ” αρχής, η πλειοψηφία όμως είχε μεγάλη περιέργεια να δει αυτό το συγκρότημα να αγωνίζεται στην Α1.
Και η απορία για τους πολλούς λύθηκε στις 15 Νοέμβρη του 2014 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Το κολυμβητήριο της Γλυφάδας ήταν ασφυκτικά γεμάτο για το παιχνίδι της ομάδας της Ύδρας απέναντι στον Νηρέα Λαμίας. Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή, ένα πραγματικό πανηγύρι για το πόλο.
Αυτή την ομάδα, αυτήν την παρέα, χαίρεσαι να τη βλέπεις να παίζει πόλο. Πρώτα απ΄όλα είναι αρκετά, πως το πω, ιντριγκαδόρικο να βλέπεις αυτούς του παίχτες να αγωνίζονται στην Α1. Σου κάνει αληθινά εντύπωση να βλέπεις τον Γιώργο Μαυρωτά στα 48 του, τον Φίλιππο Καϊάφα στα 47 του, τον Δημήτρη Μπιτσάκο στα 43 του, να βάζουν σκουφάκι και να πέφτουν στην πισίνα για να παίξουν αγώνα πρωταθλήματος. Και μάλιστα Α1. Η αγωνιστική αξία αυτών των αθλητών είναι αδιαμφισβήτητη.
Αλλά το να βλέπεις τον Καϊάφα, που συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988, να κολυμπάει γρήγορα τη δεξιά πλευρά της περιφέρειας της ομάδας του το 2015, σε σημείο που νομίζεις ότι μόνο ο Μανώλης Μυλωνάκης τον ξεπερνά σε ταχύτητα, είναι τουλάχιστον αξιοθαύμαστο. Το να βλέπεις τον Μαυρωτά που είχε συμμετάσχει στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες το 1984 και πλέον είναι καθηγητής Πανεπιστημίου και Βουλευτής να βρέχει το μαγιό του χειμωνιάτικα στις προπονήσεις και να έχει όρεξη να παίζει κάθε Σάββατο είναι μοναδικό.
Το κλίμα στον Υδραϊκό είναι εξαιρετικό, κατά κοινή παραδοχή των αθλητών του. «Στον Υδραϊκό χαίρεσαι να έρχεσαι για προπόνηση» ήταν η χαρακτηριστική φράση που χρησιμοποίησε ο Πάνος Λάζαρης την περασμένη εβδομάδα μιλώντας στο waterpolonews και αυτό το διαπιστώνεις εύκολα κάθε φορά που βλέπεις παιχνίδι του Υδραϊκού.
Αγωνιστικά τώρα, η ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας παίζει όμορφο πόλο, οι αθλητές τους βγάζουν προς τα έξω αυτό το οποίο λένε, ότι δηλαδή χαίρονται το παιχνίδι, και τα αποτελέσματα της είναι τουλάχιστον εντυπωσιακά. Στην πρώτη της παρουσία στην Α1 η ομάδα της Ύδρας έχει μία νίκη απέναντι στον ΠΑΟΚ, έχει ισοπαλία απέναντι στον Παναθηναϊκό, έχει κερδίσει βαθμό από τη Χίο, και βρίσκεται ισόβαθμη στην 6η θέση της βαθμολογίας μαζί με το Καλαμάκι.
Στόχος του Υδραϊκού στην πρώτη της παρουσία είναι να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία και την επόμενη σεζόν. Πολλοί εκφράζουν την ανησυχία ότι ενδέχεται ο Υδραϊκός να είναι ένας διάττοντας αστέρας που θα διανύσει τη διαδρομή του στην Α1 και θα επιστρέψει στην αφάνεια, όπως έκανε ο ΝΟ Αργοστολίου, ο Νηρέας Λαμίας και άλλες ομάδες.
Η σοβαρότητα που δείχνει η διοίκηση ως τώρα είναι ενθαρρυντικό στοιχείο για το μέλλον. Γιατί η ελληνική υδατοσφαίριση χρειάζεται ομάδες με συνέπεια, με σοβαρότητα, χωρίς φανφάρες, που θα πληρώνουν τους παίχτες τους, που θα αγαπούν αυτό που κάνουν, και θα το κάνουν σωστά, συγκροτημένα και συνειδητά. Ειδικά αυτές τις εποχές όπου ιστορικά σωματεία όπως ο ΝΟ Πατρών ή ΝΟ Χανίων λείπουν από αυτήν την πολύπαθη Α1 όπου οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό είναι 3-4 με το ζόρι.
Στόχος του Υδραϊκού πρέπει να είναι η συνέχεια αυτής της ωραίας πορείας που έχει, η ορθή οικοδόμηση της ομάδας στο μέλλον με νεαρούς και ταλαντούχους αθλητές, αλλά και κάποιους έμπειρους, με εντός πραγματικότητας μπάτζετ, με ακαδημίες, με δικό της κολυμβητήριο στην Ύδρα στο μέλλον.
Γιατί κακά τα ψέμματα, ως πότε θα παίζουν στην Α1 ο Καϊάφας, ο Μαυρωτάς, ο Μπιτσάκος ή ακόμα ο Βλοντάκης και ο Κοκκινάκης; Με την απουσία νέων αθλητών, την έλλειψη ανανέωσης προσώπων και τη συρρίκνωση που υφίσταται το άθλημα βέβαια, μπορεί αυτοί να παίζουν καμιά δεκαετία ακόμα και να στέκονται αξιοπρεπώς στην Α1.
Ελπίζω να μην ισχύσει αυτό. Διότι ο Υδραϊκός είναι μια ομάδα-φαινόμενο άξιο θαυμασμού ως προς την αγωνιστικότητά της αλλά και μια ομάδα – ανησυχητικό φαινόμενο για το μέλλον της υδατοσφαίρισης.
Γιατί είναι σαν να παίζουν στο μπάσκετ για παράδειγμα, ο Σιγάλας, ο Οικονόμου, ο Κορωνιός, ο Αλβέρτης, ο Κακιούζης και ο Χατζηβρέτας και να πρωταγωνιστούν στην Α1. Κάτι που θα σήμαινε καμπανάκι κινδύνου για το σπορ και την παραγωγή αθλητών του.
Η ομάδα του νησιού του Μιαούλη στέλνει προς το παρόν αισιόδοξες κανονιές. Η συνέχεια εντός της πισίνας.
Ευελπιστούμε για τα καλύτερα.(WATERPOLONEWS)
